Скачать узбекское порно бесплатно - UZPORNOHD.RU

vals tushdik. Undan taralayotgan ifordan entikib ketardim. Men uni borgan sari yoqtirib borar edim. Vals tushar ekanmiz, nahotki shunday qiz shunaqa ishlar qilib yuribdi, deb o'ylab ko'nglim g'ashlanar edi. Muzikaga hamohang qo'shni honadan Otabek aka bilan Zarinaning har xil ovozlari eshitilib turar edi. Bu borada Otabek akaning tajribasi kattaligi tufayli birga bo'lishni uzoq kutib o'tirmagandi. Biz Xumora bilan biroz gaplashib o'tirdik. Oradan yarim soatlar o’tgandan keyin qo’shni honadagi “jang” tugadi, shekilli ular birin-ketin chiqib kelishdi. Otabek aka Xumoraga ishora qilib, “Bugun shu yerda u bilan qolavering. Men Zarinani uyiga olib borib qo’yaman”, deb ular ketishdi. Biz Xumora bilan yolg’iz qolgandik. O’zimda yo’q xursand edim. Uni yana valsga taklif qildim. Uni quchoqlagan holda erkalay boshladim. U mening bu harakatlarimga qarshilik qilmas edi. O’z ixtiyorini tamomila menga qo’yib bergandi. Uyda yolg’izligimiz sabab endi erkin harakat qilar edim. Anordek bo’rtib turgan siynalari ko’kragimga tegar ekan ehtirosdan boshim aylanardi. Chidolmasdan uni dast ko’tarib olib, yerga yotqizgan holatda o’pa boshladim. Lablaridan, yuzlaridan. Kiyimining ustidan ko’kraklarini ushlardim. Xumora ham allaqachon shaxvoniy istak og’ushida edi. U menga shunday ehtirosli qarardi-ki, allaqachon aqlu-hushimdan ayirgandi. Kiyimlarimizni yechib tashladik. Uning qomati endi yaqqol aks etib turar edi. Xuddi mohir rassom tamonidan chizilgan san’at asari edi. Erkalashda davom etdim… Biz nihoyat birga bo’ldik. Visol lazzatidan ikkimiz sarxush edik. Keyin uni bag’rimga bosgan holda uxlab qolibmiz. Xullas shu bilan tong ham otdi. Ertalab Otabek aka kelib bizlarni uyg’otdi. Xumorani Zarinani oldiga olib borib qo’ydik. “Xali meni sog’inib qolasiz!”, - bu xayrlashish oldidan Xumoraning menga aytgan so’nggi so’zlari edi. Men ham ishga ketdim. Studiyamga kelib ishlar bilan band bo’lsam ham hayolim unda edi. Uni yana ko’rgim kelar edi. Shu bir kun sabab unga bog’lanib qolgandim. Rosti sevib qolgandim. Lekin uning ko’cha qizi ekanligi menga alam qilardi. Sevgi bu narsaga qarab o’tirmas ekan. Oradan kunlar o’tdi. Esdan chiqarishga harchand urinmay, bu ish qo’limdan kelmasdi. U qiz bilmadim meni sehrlab ketgandi, chamasi. Oxiri chidolmadim, Otabek akadan Zarinani tel nomerini olib, u qiz haqida so’radim. U Farg’onalik ekan. Uyiga ketgan degan javobni eshitdim. Xumoradan o’sha kun nomerini so’raganimda tel i yo’qligini aytgandi, Zarina ham uning nomeri yo’qligini o’zi biror kun yana kelib qolishini aytdi. Xamma mening ustimdan kulishardi, ko’cha qizini sevib qolgan oshiq, deb. Men bunday gaplarga e’tibor bermasdim. Uni juda ko’p ahtardim. Aksiga olib Zarina ham uning manzilini aniq bilmasligi hafsalamni pir qilgandi. Oradan kunlar o’tdi, yillar o’tdi, lekin uni esdan chiqara olmasdim. Biror kun uni uchratib qolishimni ich-ichimdan his etardim, uni yana hayotimda paydo bo’lishini intizor kutardim. Taqdirimdan yana bizni uchrashtirishini yalinib-yolvorib so’rardim. Bir kuni