Скачать узбекское порно бесплатно - UZPORNOHD.RU

o`g`lini quchog`iga bosti. O`n yil ko`rmagan o`glini diydoriga to`ydi, uzoq salom alik qildi. Hatto ko`ziga yosh ham oldi. - O`g`lim, ulg`ayib haqiqiy yigit bo`libsan. -deb o`g`lini bo`y bastiga razim soldi. Attang gulday oylasidan,xotini, o`g`lidan vos kechib. Qora qoshlarni tuzog`iga ilingandi. Farzandini uvoli tutdimi, boshqa farzantli bo`lmadi. Ikkinchi xonini, o`ynashlari, aldab tuzog`iga ilintirgan qizlar xech biri xomilador bo`lmadi. Hozir o`g`liga termulib o`tirar ekan, qattiq afsus chekardi. - To`yimga aytgani kelgandim. - Muborak bo`lsin o`g`lim. Ammo bora olmasam kerak, imtixonlar vaqti yaqin kelib qolgandi! -dedi. Aslida-ku birinchi xotini, tanish bilishlarni ko`ziga qarashdan qo`rqayotgan edi. - Onam ham, dadam ham tayinlab yuborgan edilar. -dedi. - Dadang! -o`g`li o`gay dadasini nazarda tutayotgani tushundi. O`gay bo`lsa ham o`g`limga yaxshi tarbiya beribdi hayolidan o`tqazdi. - Ha, dadam qattiq tayinlagan edilar. - Ho`p o`g`lim albatta boraman! -deb o`g`liga jilmayib qaradi. Aslida ichidan zil ketdi. Oldida o`z o`g`li beygonani dada deb tursa. O`g`li ko`p o`tirmadi, tezda ortiga qayib ketdi... Aytilgan kunga bordi. O`zi yashagan, bolaligi o`tgan qishloq ko`chalar. Bir paytlar shu yerlardan, qo`ni-qo`shni, yor-birodarlardan vos kechib, bosh olib ketgan edi. Man bugun aynan o`shalar quchoq ochib kutib olishdi. Xotinini qandaydur, xotini o`lib beyva qolgan tiraktirchiga teygangani haqida eshitgan edi. Eshik oldi kelganlarni kutib olayotgan. Qorachadan kelgan, boshiga do`ppi kiygan odamni ko`rdi. Bu o`g`limni o`gay dadasi bo`lsa kerak dedi. Ha bu o`sha ekan, uni yoniga kelgan xotinini darov tanidi. Sobit asta ular tomon yaqinlashdi. Bir birlarini tanib salomlashishdi. O`sha faqat hiyonat, aldov, azob va g`ariblikdan boshqa hechnima bermagan bu ayolga. Qo`llari ketmon dastasidan qadog`langa to`lgan. Yuzlari oftob nurida qoraygan, lekin ajib bir yog`du taralib turadi. Bu yuzlar o`sha qora qoshlarni yuzlaridan ming chandon yorqinroq. Peshona terisi, yuvgan ko`zlar ming chandon mehrli. Yonida turgan tiraktirchi, u oddiy tiraktirchi. Bilim bobida ancha pastir, ammo iymon bobida ancha ustun. O`zgani farzandini o`z o`liday ko`rib, tarbiyalagan o`qitgan, mana bugun halol mehnatlari evaziga topganlari el, oldiga yozib o`g`il uylamoqda. Ularga dam badam qarab qo`yar ekan, g`ururdan ko`kraklarini kerib, boshlarini balant tutib turishlariga xavasi kelardi... Kelin va kuyov mashinadan tushib kelishdi. - Dada keliningiz! -dedi mamnun jilmayib yonidagi yoriga ishora qilib. - Baxtli bo`liylar. -Sobit asta kelinga yaqinlashib, yuzidagi yopinchig`ini ochib peshonasidan o`pmoqchi edi. Kelin o`zin orqaroqqa tortdi. -Olimaxon bu kishi dadamlar! -kuvoy shivirladi. Sobit asta qizni yuziga qaradiyu, rangi orarib, oyoqlari madorsizlanib ketdi. Kelin boshini quyisolgancha, ko`z yoshlarini yashirib turardi. - Duo qiling otasi, duo qiling! -atrofdagilar duoga kaftlarini ochishdi. - Baxtli bo`lilar! -tilidan shu so`z chiqdi xolos. Kiyov va kelin asta to`yxona tomon kirib ketishdi. Hamma chalg`iganidan foydalanib, to`yxonadan chiqib ketdi. Mashinasida o`tirgancha achchiq ko`z yosh to`kordi. Lablari esa faqat shu so`zni takrorlar edi. ``Kechir o`g`lim`` * * * * * Ertasi kuni shum xabar yetibkeldi. Sobit mashinasida avtoxalokatga uchrab, mashina ichida yonib ketibdi... Bu xayot murakkab bir o`yin. O`yinning hakami yagona tangri. Bu o`yinda g`irrom o`ynaganlar, o`yin davomida jazo olmasligi mukun. Ammo o`yin oxirida, oxiratda barcha g`irromliklar jazosini oladi... [Tamom.]Olima dugonasi, Umida bilan eng oldi qatorda, yonma yon o`tirgancha berilib domlaning so`zlarini eshitar edi. Umida biqiniga sal turtib pichirlab gap boshladi: - Oli man hayronman, rektir qarindoshing emasmi? - Yo`q! - Qarindoshing bo`lmasa! Nega senga yaxshi mumila qiladi? - Yo`g`aaa nega qarindoshim bo`lsin. Shunchaki o`zlariga yaqin olsalar kerakda! - Aldama. San pismiq yana qarindosh ekaningni sir tutib yurgan bo`lma, oying ham kelganda huddi qadirdonday iliq gaplashgan edi! - Kantirak masalasida, yordam berganlar. Aslida o`zimiz tomondan chiqgan inson. Rahmatli dadamni tanir ekanlar. Balki shungadur! -dedi. - Ha, shundaymi. - Pichir-pichirlar to`xtatilsin... -domla bir humrayib Umidaga qarab qo`ygach darsni davom ettirdi. - Umi tishshsh... darsga qaraylik, bo`lmasa domla quvib chiqaradi. Dars tugab endi eshikdan chiqayotgan edilar. Huddi boyaga suxbatni eshitganday qarshilarida rektir paydo bo`ldi. Yigit-qizlar salom berishdi. Rektir alik olgach: - Olimaxon haliroq xonamga kiring. -dedi. - Ho`p. -dedi Olima. Rektir ketgach, Umida yana Olimani biqiniga yengil turtdi. - San pismiq aytmayabsan, rektir sani amiking yoki tog`ang?! - Qaniydiya amakim bo`lsa. Lekin juda yaxshi inson! -dedi rektirni orqasidan qarab qolar ekan... Darslar tugagandan keyin hamma tashqariga shoshildi. Olima esa rektirni xonasi tomonga. Uch bor eshikni qoqdi. - Kiring eshik ochiq... ichkaridan rektirdi ovozi keldi. - Assalomu a`laykum. Olima ochiq chehra bilan ichkariga kirdi. - Olima kel qizim marhamat o`tir! rektir kursiga ishora qildi. Olima kursiga o`tirar ekan, mamnun jilmayib qo`ydi. - Ho`sh qizim o`qishlar charchatib qo`ymayabdimi? - Yo`q yaxshi! - Onangizni uyaltirib qo`ymaysanmi? - Yo`g` xudo holasa unday bo`lmaydi. - Uyaltirmada, ahir onangga vada berganman. Mana bugun kantirakingni, o`z yonimdan to`lab qo`ydim. -dedi rektir. - Rahmat. -dedi Olima biroz hijolat bo`lib, bir vaqtni o`zida hursandligi ko`zida namayon edi. - Shuni aytib qo`yay degandim. Endi boraqol. -dedi. - Yana bir bor rahmat! -dedida o`rnidan turdi. - Haya, Olimaxon... - Labbay domla. - Bir iltimosim bor edi. - Qanday? Olima asta joyiga o`tirdi. - Osh damlashni bilasanmi? - Ha albatta! - Bugun bir og`aynim bilan do`ppidakkina osh qilib o`tirmoqchi edik. Albatta voqting bo`lmasa mayl, shartmas! -dedi rektir. Ammo ijobiy javob olishiga ishonchi komil edi. Olima bir sonya o`yga toldi. Ammo rektir ko`z oynagi ostidan qarab turganini ko`rgach asta jilmaydi. - Bajonidil damlab beraman, qachonga qayerda? - Shu bugun vaqting bo`ladimi? - Albatta! - Bo`lmasa tashqarida kutib turgin, man hozir chiqaman! Olima tashqariga chiqganda dugonasi Umida kutib turardi. - Umi kutib turibsanmi? - Ha. - Ketavermabsanda, man Sobit aka bilan ketaman. -dedi. Ammo dugonasi no to`g`ri hayolga borishidan hadiksib gapni o`ngladi. - Bugun tog`amlarnikiga boraman. - Tog`ang?! - Dugonajon endi berkitib nima qildim. Sobit aka oyimning o`gay akasi bo`ladilar-u. - O`gayligi uchun berkitib yurganmiding? - Ha dugonajon faqat hechkimgaaytma ho`p. - Voy pismig`ee shundo qarindoshing bor ekanu... Ha mayli keyin gaplashamiz. -dedida Umida yolg`iz o`zi yotoqxonaga ketdi. Dugonasini aldashga aldadiyu ammo, o`zi o`ylanib qoldi. Bu gap rektirni qulog`iga yetib borsa, uyalib qolmasmikinman deb. Rektir chiqib keldi, Olimini ko`rgach mashinasiga ishora qildi. - Qani mashinaga o`tir. Mashinaga o`tirishdi, rektir har doyim ketadigan tomonga emas, mutloqo boshqa tarafga rulni burdi. - Kechirasiz domla! - Domla demasdan