Скачать узбекское порно бесплатно - UZPORNOHD.RU

Bor bor... Tog`angni ortidan..! -Umida dugonasi nimalarni xis qilayotganini qayoqdanam bilsin. Qiz dugonasiga qarab-qarab qo`yar ekan. Oyog`ini zo`rg`a sudrab Sobitni ortidan yurdi. Huddi bir nimani sezganday, yuragi beyhalot urardi. Xonaga kirganlari hamoni Olimani quchog`lab oldi. - Jonim... - Qo`yvor... Qo`yvor..! -degancha Olima yuliqib quchog`idan chiqib ketdi. - Bugun man bilan borasan ho`pmi? -shivirladi Sobit. - Yo`q hech qachon, siz bilan bormayman... - Hech qachon, hech qachon dema. Mani aytdi deysan hali shundog`am borasan-ki! -dedi... Sobit shunday majbur qilib qo`ydiki. Olimani oldida ikkita yo`l qolgandi. Sobitni shartiga ko`nish, yo o`z joniga qarst qilish. Hammani ham joni shirin, sho`rlik qiz ablahni shartiga ko`nishdam o`zga chora topa olmadi... Sobit qo`rqitish yo`li bilan, bir necha hafta Olimani yonidan jildirmadi. Bu vaqt davomida Olima, bir buyimga aylanib qolganday. Ko`zlarini yumgancha bu ifloslik tugashini kutib yotardi... Olima tez-tez rektirni mashinasida ketishi bazilarda shufha uyg`otgan bo`ldi. Lekin tilida gap turmaydigan dugonasi o`zi bilmagan xolda Olimani ishini yengillatib qo`ydi. Inistitutda ''Olima rektirni jiyanani ekan'' degan gap tarqadi. Bu ayni muddo edi. Ammo Olima ortiq chiday oldadi. Inistitutni tashlab qishlog`iga ketdi... Bir necha oydan keyin, rektirni xonasiga so`roqsiz bir qiz kirib keldi. - Bantman..! -stoldan bosh ko`tardi. -Iya kelibsizda o`ziz? - Unashtirildim yaqinda to`yib bo`ladi. Iltimos vadangizni bajarsangiz! Sobit o`rnidan turdi va eshikni berkitib keldi. Asta qizni u yer bu yeridan ushladi. Olima tishini-tishiga qo`yib, asta ko`zlarini yumdi. Ko`zilaridan shashqator yosh oqib tushdi. - Avval yan bir marta! - Iltimos ortiq chidolmayman! -dedi. Sobit razim soldi, oldingi jozibasi yo`qolgan. Ozib to`zib ketgan. Murdadan farqi yo`q. - Ertaga kel, xal qilamiz. Endi xonani bo`shat... * * * * * Oradan bir hafta vaqt o`tgandi. Kechki ovqatga endi o`tirishgan edi. Eshik qo`ng`irog`i chalindi. Yoshgina xotini o`rnidan turib chiqib ketdi. - Sobit aka mehmon! deb qaytib keldi. Uning ortidan kelishgan, farishta yuzli yigit kirib keldi. - Assalom a`laykun! - Va`alaykun assalom... Odilbek o`g`lim! -bir lahza nima qilishni bilmay qoldi. Na ko`rishish na o`g`liga quchoq o`chishni bilmasdi. - Dada. -deb yigitni o`zi quchoq ochganidan keyin o`g`lini quchog`iga bosti. O`n yil ko`rmagan o`glini diydoriga to`ydi, uzoq salom alik qildi. Hatto ko`ziga yosh ham oldi. - O`g`lim, ulg`ayib haqiqiy yigit bo`libsan. -deb o`g`lini bo`y bastiga razim soldi. Attang gulday oylasidan,xotini, o`g`lidan vos kechib. Qora qoshlarni tuzog`iga ilingandi. Farzandini uvoli tutdimi, boshqa farzantli bo`lmadi. Ikkinchi xonini, o`ynashlari, aldab tuzog`iga ilintirgan qizlar xech biri xomilador bo`lmadi. Hozir o`g`liga termulib o`tirar ekan, qattiq afsus chekardi. - To`yimga aytgani kelgandim. - Muborak bo`lsin o`g`lim. Ammo bora olmasam kerak, imtixonlar vaqti yaqin kelib qolgandi! -dedi. Aslida-ku birinchi xotini, tanish bilishlarni ko`ziga qarashdan qo`rqayotgan edi. - Onam ham, dadam ham tayinlab yuborgan edilar. -dedi. - Dadang! -o`g`li o`gay dadasini nazarda tutayotgani tushundi. O`gay bo`lsa ham o`g`limga yaxshi tarbiya beribdi hayolidan o`tqazdi. - Ha, dadam qattiq tayinlagan edilar. - Ho`p o`g`lim albatta boraman! -deb o`g`liga jilmayib qaradi. Aslida ichidan zil ketdi. Oldida o`z o`g`li beygonani dada deb tursa. O`g`li ko`p o`tirmadi, tezda ortiga qayib ketdi... Aytilgan kunga bordi. O`zi yashagan, bolaligi o`tgan qishloq ko`chalar. Bir paytlar shu yerlardan, qo`ni-qo`shni, yor-birodarlardan vos kechib, bosh olib ketgan edi. Man bugun aynan o`shalar quchoq ochib kutib olishdi. Xotinini qandaydur, xotini o`lib beyva qolgan tiraktirchiga teygangani haqida eshitgan edi. Eshik oldi kelganlarni kutib olayotgan. Qorachadan kelgan, boshiga do`ppi kiygan odamni ko`rdi. Bu o`g`limni o`gay dadasi bo`lsa kerak dedi. Ha bu o`sha ekan, uni yoniga kelgan xotinini darov tanidi. Sobit asta ular tomon yaqinlashdi. Bir birlarini tanib salomlashishdi. O`sha faqat hiyonat, aldov, azob va g`ariblikdan boshqa hechnima bermagan bu ayolga. Qo`llari ketmon dastasidan qadog`langa to`lgan. Yuzlari oftob nurida qoraygan, lekin ajib bir yog`du taralib turadi. Bu yuzlar o`sha qora qoshlarni yuzlaridan ming chandon yorqinroq. Peshona terisi, yuvgan ko`zlar ming chandon mehrli. Yonida turgan tiraktirchi, u oddiy tiraktirchi. Bilim bobida ancha pastir, ammo iymon bobida ancha ustun. O`zgani farzandini o`z o`liday ko`rib, tarbiyalagan o`qitgan, mana bugun halol mehnatlari evaziga topganlari el, oldiga yozib o`g`il uylamoqda. Ularga dam badam qarab qo`yar ekan, g`ururdan ko`kraklarini kerib, boshlarini balant tutib turishlariga xavasi kelardi... Kelin va kuyov mashinadan tushib kelishdi. - Dada keliningiz! -dedi mamnun jilmayib yonidagi yoriga ishora qilib. - Baxtli bo`liylar. -Sobit asta kelinga yaqinlashib, yuzidagi yopinchig`ini ochib peshonasidan o`pmoqchi edi. Kelin o`zin orqaroqqa tortdi. -Olimaxon bu kishi dadamlar! -kuvoy shivirladi. Sobit asta qizni yuziga qaradiyu, rangi orarib, oyoqlari madorsizlanib ketdi. Kelin boshini quyisolgancha, ko`z yoshlarini yashirib turardi. - Duo qiling otasi, duo qiling! -atrofdagilar duoga kaftlarini ochishdi. - Baxtli bo`lilar! -tilidan shu so`z chiqdi xolos. Kiyov va kelin asta to`yxona tomon kirib ketishdi. Hamma chalg`iganidan foydalanib, to`yxonadan chiqib ketdi. Mashinasida o`tirgancha achchiq ko`z yosh to`kordi. Lablari esa faqat shu so`zni takrorlar edi. ``Kechir o`g`lim`` * * * * * Ertasi kuni shum xabar yetibkeldi. Sobit mashinasida avtoxalokatga uchrab, mashina ichida yonib ketibdi... Bu xayot murakkab bir o`yin. O`yinning hakami yagona tangri. Bu o`yinda g`irrom o`ynaganlar, o`yin davomida jazo olmasligi mukun. Ammo o`yin oxirida, oxiratda barcha g`irromliklar jazosini oladi... [Tamom.]Olima dugonasi, Umida bilan eng oldi qatorda, yonma yon o`tirgancha berilib domlaning so`zlarini eshitar edi. Umida biqiniga sal turtib pichirlab gap boshladi: - Oli man hayronman, rektir qarindoshing emasmi? - Yo`q! - Qarindoshing bo`lmasa! Nega senga yaxshi mumila qiladi? - Yo`g`aaa nega qarindoshim bo`lsin. Shunchaki o`zlariga yaqin olsalar kerakda! - Aldama. San pismiq yana qarindosh ekaningni sir tutib yurgan bo`lma, oying ham kelganda huddi qadirdonday iliq gaplashgan edi! - Kantirak masalasida, yordam berganlar. Aslida o`zimiz tomondan chiqgan inson. Rahmatli dadamni tanir ekanlar. Balki shungadur! -dedi. - Ha, shundaymi. - Pichir-pichirlar to`xtatilsin... -domla bir humrayib Umidaga qarab qo`ygach darsni davom ettirdi. - Umi tishshsh... darsga qaraylik, bo`lmasa domla quvib chiqaradi. Dars tugab endi eshikdan chiqayotgan edilar. Huddi boyaga suxbatni eshitganday qarshilarida rektir paydo bo`ldi. Yigit-qizlar salom berishdi. Rektir alik olgach: - Olimaxon haliroq xonamga kiring. -dedi. - Ho`p. -dedi Olima. Rektir ketgach, Umida yana Olimani biqiniga yengil turtdi. - San pismiq aytmayabsan, rektir sani amiking yoki tog`ang?! - Qaniydiya